Երկրորդ սկրինինգ․ հղիության 2-րդ եռամսյակ՝ 16-20-րդ շաբաթ (մաս III)
20425
Կարդացեք՝ Երկրորդ սկրինինգ․ հղիության 2-րդ եռամսյակ՝ 16-20-րդ շաբաթ (մաս I)
Կարդացեք՝ Երկրորդ սկրինինգ․ հղիության 2-րդ եռամսյակ՝ 16-20-րդ շաբաթ (մաս II)
Արգանդի պարանոց և պատեր։ Շեղումների բացակայության դեպքում ՈւՁՀ պրոտոկոլի մեջ կնշվի «Արգանդի պարանոցն ու պատերը՝ առանց առանձնահատկությունների»։ Արգանդի պարանոցի երկարությունն այդ եռամսյակում պետ է կազմի 40-45 մմ, թույլատրելի է նաև 35-40 մմ-ը, բայց ոչ 30 մմ-ից պակասը։
Եթե նախորդ ՈւՁՀ-ի ընթացքում արված չափումների համեմատ դիտվում է վերջինիս բացվածք կամ կարճացում կամ հյուսվածքների փափկում, ինչն ընդհանրական անվամբ կոչվում է իսթմիկոցերվիկալային անբավարարություն, ապա մանկաբարձական պեսարիումի տեղադրում կամ կարում է նշանակվում, որպեսզի հնարավոր լինի պահպանել հղիությունը և հասցնել ժամկետին։
Վիզուալիզացիա։ Նորմայում այն պետք է «բավարարող» լինի։ Վիզուալիզացիան դժվարանում է հետևյալ դեպքերում՝
- հետազոտության համար պտղի անհարմար դիրք կամ շարժունակություն,
- ավելորդ քաշ,
- մոր մարմնում այտուցների առկայություն,
- արգանդի հիպերտոնուս։
Կենսաքիմիական սկրինինգ կամ «եռակի թեստ»
Երկրորդ եռամսյակում արյան կենսաքիմիական սկրինինգն ուղղված է երեք կամ չորս ցուցիչների որոշմանը՝ ազատ բե-ՄԽԳ-ի, ազատ էստրիոլի, ալֆա-ֆետոպրոտեինի և ինհիբին ա-ի մակարդակ։
Ազատ էստրիոլը հղիության հորմոններից մեկն է, որն արտացոլում է ընկերքի աշխատանքի ու զարգացման վիճակը։ Հղիության բնականոն ընթացքի դեպքում այն պրոգրեսիվ աճում է ընկերքի ձևավորման առաջին իսկ օրվանից սկսած։
Հղի կնոջ արյան մեջ ազատ էստրիոլի քանակի մեծացում է դիտվում բազմապտուղ հղիության կամ պտղի մեծ քաշի դեպքում։
Էստրիոլի մակարդակի նվազում է դիտվում պտուղընկերքային (ֆետոպլացենտար) անբավարարության, հղիության ընդհատման վտանգի, ներարգանդային վարակի, մակերիկամների հիպոպլազիայի կամ պտղի անէնցեֆալիայի, սպինա բիֆիդայի (նյարդային խողովակի դեֆեկտ), Դաունի սինդրոմի դեպքում։
Կրիտիկական է համարվում ազատ էստրիոլի՝ նորմատիվ արժեքի համեմատությամբ 40% և ավել քանակով նվազումը։
Անալիզի հանձնման շրջանում հակաբիոտիկների օգտագործումը կարող է ազդել կնոջ արյան մեջ էստրիոլի նվազման վրա։
Ալֆա-ֆետոպրոտեինն սպիտակուց է, որն արտադրվում է երեխայի լյարդում և ստամոքսաղիքային տրակտում՝ սկսած հղիության հինգերորդ շաբաթից (բեղմնավորման օրվանից հաշված)։
Մոր արյան մեջ այդ սպիտակուցը թափանցում է ընկերքի և պտղաջրի միջով և սկսում է սերտաճել նրանում հղիության տասներորդ շաբաթից սկսած։
ԱՖՊ-ի ցածր մակարդակը կարող է վկայել Դաունի կամ Էդվարդսի սինդրոմի, վիժման կամ պտղի ներարգանդային մահվան մասին և այլն։
ԱՖՊ-ի բարձր մակարդակը վկայում է պորտի ճողվածքի, պտղի նյարդային խողովակի դեֆեկտի, կերակրափողի կամ տասներկումատնյա աղիքի ատրեզիայի կամ Մեկկելի սինդրոմի մասին։
Եթե հղիության ընթացքում կինը հիվանդացել է վարակիչ հիվանդությամբ և երեխայի լյարդը նեկրոզի է ենթարկվել, ապա կնոջ արյան շիճուկում նույնպես ԱՖՊ-ի մակարդակի բարձրացում է դիտվում։
Նմանատիպ նյութեր
Կենսաքիմիական սկրինինգ
Առաջին սկրինինգը հղիության ընթացքում (մաս I)
Առաջին սկրինինգը հղիության ընթացքում (մաս II)
Առաջին սկրինինգը հղիության ընթացքում (մաս III)
Երկրորդ սկրինինգ․ հղիության 2-րդ եռամսյակ՝ 16-20-րդ շաբաթ (մաս I)
