Ի՞նչ է գերջրությունը

Գերջրությունը պտղաջրի ծավալի մեծացումն է: Այդ ծավալի գնահատումը հեշտ չէ: Առաջին հերթին ախտորոշումն սկսվում է հղի կնոջ գանգատները լսելուց և կլինիկական զննումից: Գերջրության դեպքում նկատվում է որովայնի լայնացում և արգանդի հատակի չափից ավելի բարձրացում, որովայնի լարվածություն, պտղի մարմնի մասերը դժվար շոշոփելի են, սրտխփոցը՝ խուլ: Մեր օրերում գերջրության ախտորոշման ամենաակտուալ և հուսալի տարբերակը ուլտրաձայնային հետազոտությունն է: Մասնագետը տեսանելի կերպով որոշում է պտղաջրի քանակը: Բացի այդ, օբյեկտիվ վերլուծության համար խորհուրդ է տրվում հաշվել ամնիոտիկ հեղուկի ինդեքսը, որը նպաստում է բուժական թերապիայի արդյունքերի հետագա գնահատմանը:
Գերջրության հիմնական պատճառները
Ցավոք միշտ չէ, որ հաջողվում է պարզել, թե ինչով է պայմանավորված պտղաջրի չափից ավելի կուտակումը: Դա պարզելու համար կատարում են ախտորոշիչ հետազոտություններ:
Գերջրության գլխավոր պատճառներն են՝
- ներարգանդային քրոնիկական վարակները,
- մոր էքստրագենիտալ պաթոլոգիան (շաքարային դիաբետ, սրտանոթային պաթոլոգիա),
- պտղի բնածին պաթոլոգիան,
- գեստոզ,
- ռեզուս-կոնֆլիկտ,
- պտղից պտուղ տրանսֆուզիայի համախտանիշը և այլն:
Հարկ է նշել, որ ըստ կլինիկական ընթացքի՝ տարբերում են գերջրության սուր և քրոնիկական տեսակներ: Սուր գերջրությունն ընդունված է համարել առավել մտահոգիչ, քանի որ կարճ ժամանակահատվածում տեղի է ունենում պտղաջրի կտրուկ ավելացում: Սովորաբար սուր գերջրությունն ի հայտ է գալիս հղիության մինչև 28-րդ շաբաթը և ավելի հաճախ կապված է լինում ներարգանդային վարակի առաջացման հետ: Հեղուկի արագ կուտակման հետևանքով կինն սկսում է զգալ ընդհանուր թուլություն, որովայնի ծավալի մեծացում, ծանրության զգացողություն որովայնում և գոտկատեղի շրջանում ցավ, հևոց, սրտանոթային համակարգի աշխատանքի խանգարումներ: Սովորաբար այս ախտորոշումը պահանջում է հոսպիտալացում: Քրոնիկական գերջրությունն արտահայտվում է հեղուկի աստիճանական կուտակմամբ, որը հանգեցնում է օրգանիզմի հարմարման, և սովորաբար այս իրավիճակում կինը գանգատներ չի ունենում, և գերջրությունը կարող է բացահայտվել ուլտրաձայնային հետազոտության միջոցով:
Ինչո՞վ է վտանգավոր գերջրությունը
Այս երևույթն այնքան էլ հաճախ չի հանդիպում (0,5%): Այնուամենայնիվ, դրա առկայությունը պահանջում է բժիշկների և հիվանդի ուշադրությունը: Հղիության ընթացքում գերջրությունը կարող է վտանգավոր լինել՝ հանգեցնելով վաղաժամ ծննդաբերության, կամ պտղային թաղանթի անկայունության պատճառով կարող է տեղի ունենալ հարպտղային ջրի վաղաժամ արտահոսք: Ընդ որում՝ մեծ ծավալի հեղուկի արագ արտահոսքը կարող է ուղեկցվել պորտալարի կամ պտղի վերջույթի դուրս գալով: Նաև մեծանում է ընկերքի վաղաժամ շերտազատման վտանգը: Գերջրության պարագայում արգանդի պատերը ծննդաբերության ընթացքում կարող են գերլարվել, պտղաջրերը՝ վաղաժամ արտահոսել, հետծննդաբերական արյունահոսության վտանգը կարող է մեծանալ, իսկ այդ ամենը վատթարացնում է ծննդաբերության ընթացքը և հետծննդաբերական շրջանը:
Ինպե՞ս է բուժվում գերջրությունը
Գերջրությունը չունի համընդհանուր բուժում: Նախ և առաջ անհրաժեշտ է պարզել դրա առաջացման պատճառները, որն էլ կորոշի թերապիայի հետագա ընթացքը: Յուրաքանչյուր կլինիկական պատկեր խիստ անհատական է և պահանջում է մանկաբարձ-գինեկոլոգի խորհրդատվություն, իսկ որոշ դեպքերում՝ ստացիոնար բուժում: Եթե ախտորոշվել է գերջրություն, դա դեռ չի նշանակում, որ պարտադիր ունենալու եք հղիության և ծննդաբերական վերը նշված բարդությունները: Դա պարզապես պահանջում է բժշկի հետ ժամանակին խորհրդատվություն, որը թույլ կտա կանխորոշել հնարավոր վտանգները: Ժամանակին թերապիա ստանալը և հետազոտություններն անելը լավագույն տարբերակն է հղիության հաջող ելքն ապահովելու համար: