Մեղվի խայթոց 

Մեղուներ կան այնտեղ, որտեղ ինչ-որ բան ծաղկում է. մարգագետիններում, դաշտերում, անտառներում, հրապարակներում և զբոսայգիներում: Իսկ այգեգործները փորձում են մեղուներին ներգրավել իրենց դաշտ, քանի որ հենց նրանք են փոշոտում բանջարեղենը, պտղատու ծառերը և հատապտուղների թփերը: Մեղուները, իհարկե, օգտակար են, մեղվաբուծական արտադրանքը բուժիչ է,   մեղուների թույնը նույնիսկ օգտագործվում է բժշկության մեջ: 

Այնուամենայնիվ, մեղվի խայթոցը խնդիր է: Առնվազն ցավոտ է ու տհաճ: Բայց որոշ մարդկանց համար դա կարող է մահացու լինել: 

Մեղվի խայթոցի նշաններ 

Որպես կանոն, միայն երեքն են. 

Մարդկանց մեծամասնության մոտ սահմանափակվում է այսքանով: Այնուամենայնիվ, տուժած որոշ մարդիկ կարող են ալերգիկ ռեակցիա ունենալ: Եվ այդ ժամանակ հիմնական ախտանիշներին կավելանան նաև մյուսները. 

Առաջին օգնություն մեղվի խայթոցի դեպքում 

Մեղվի խայթը ունի խազեր․ եթե միջատը մտցնում է այն մաշկի մեջ, այն չի կարող այլևս հանել: Դրանից հետո մեղուն սատկում է, և խայթը շատ դեպքերում մնում է խայթոցի տեղում, այն պարկիկի հետ միասին, որի մեջ գտնվում է թույնը ու շարունակում տարածվել օրգանիզմում։ Հետևաբար, առաջին քայլը պետք է լինի այն հեռացնելը: 

Հետագա գործողությունները հետևյալն են. 

Մեղվի խայթոցի հետևանքները 

Անաֆիլաքսիսը ծանր, կյանքին սպառնացող ալերգիկ ռեակցիա է: Նրա ախտանիշներն են. 

Եթե մեղուն թռչում է մոտերքում կամ նստում ձեր վրա, կտրուկ շարժումներ մի արեք, մի թափահարեք ձեր ձեռքերը։ Այն կարող է ընկալել ձեր շարժումները որպես սպառնալիք և ստիպված կլինի պաշտպանվել: Մեղուները հենց այնպես չեն կծում:  

Հնարավո՞ր է մահանալ մեղվի խայթոցից 

Սա հազվադեպ կարող է պատահել։ Մահ կարող է գրանցվել, եթե թույնը առաջացնում է ծանր ալերգիա՝ անաֆիլաքսիա: 

Ինչպես հեռացնել մեղվի խայթը  

Խայթը քաշելն ամենահարմարն է ունելիով, նկարչական գրիչով կամ նմանատիպ այլ բաներով: Ավելին, պետք է բռնել խայթը հենց իրենից, և ոչ թե թույնի պարկիկից, այլապես մարմնի մեջ ավելի շատ թունավոր նյութ կանցնի: Եթե ձեռքի տակ չունեք այս գործիքները, փորձեք օգտագործել որևէ քարտ՝ խայթը հեռացնելու համար՝  եզրով քերելով խայթոցից հեռու, խայթոցի երկայնքով: Փորձեք կտրուկ  չլինել, հեռացնել այն դանդաղ և զգուշորեն։ Եթե այն կտրվի, մաշկի տակից դուրս բերելը շատ ավելի դժվար կլինի, և մնացորդը կարող է բորբոքում առաջացնել: Վերջում անպայման ախտահանեք այդ հատվածը սպիրտի կամ բետադինի լուծույթով: