Կարելի՞ է զբաղվել անալ սեքսով հղիության ժամանակ

Կարելի՞ է զբաղվել անալ սեքսով հղիության ժամանակ

Այս պրակտիկան վնաս չի հասցնի երեխային, բայց կարող է բերել այլ հետևանքների:

Հետերոսեքսուալ անալ սեքսը այնքան էլ հազվադեպ հանդիպող երևույթ չէ։ 2024 թվականին կատարված միտաանալիզի համաձայն, այս տեսակի սեքսուալ ակտիվությամբ զբաղվում է միջինում երիտասարդների 22%-ը, թեև դրա տարածվածությունը տարբեր երկրներում տարբեր է։

Հղիությունը չի խանգարում սեռական կյանքին և հակացուցում չէ սեռական հարաբերությունների համար։ Այնուամենայնիվ, անալ սեքսը կարող է առաջացնել որոշ կասկածներ։ Մենք կքննարկենք, թե արդյոք այս տեսակի մտերմությունը կարող է խախտել հղիության ընթացքը և առաջացնել անհարմար հետևանքներ ապագա մոր համար։

Կարո՞ղ է անալ սեքսը վնասել պտղին կամ խանգարել հղիության ընթացքը
Անալ սեքսը չի վնասի երեխային, քանի որ պտուղը աճում է արգանդում՝ ապահով պաշտպանված լինելով արգանդի վզիկով և պտղաջրերի պարկով։ Նրան հնարավոր չէ հասնել ոչ հեշտոցով, ոչ էլ անալ անցքով։

Ինչ վերաբերում է հղիության ընթացքին, կա տեսություն, որ երրորդ եռամսյակում օրգազմը կարող է առաջացնել արգանդի կծկումներ օքսիտոցին հորմոնի արտազատման խթանման պատճառով և, այդպիսով, հանգեցնել վաղաժամ ծննդաբերության։ Սակայն այս ամենը շատ կասկածելի է և ապացուցված չէ:

Ինչպե՞ս կարող է անալ սեքսը վնասել մոր առողջությանը
Անալ սեքսը չի կարելի համարել վտանգավոր բոլոր հղի կանանց համար։ Բայց որոշ դեպքերում այն կարող է առաջացնել տհաճ հետևանքներ։

Կարող է բարդացնել հեմոռոյը(геморрой) կամ հանգեցնել հեմոռոիդալ հանգույցների պատռման
Հղիությունը մեծացնում է հեմոռոյի զարգացման ռիսկը՝ վիճակ, որի դեպքում ուղիղ աղիքի և անուսի երակային հանգույցները մեծանում են և առաջացնում անհանգստություն։

Մի փոքր հետազոտությունը ցույց է տվել, որ հղիության վերջին եռամսյակում հեմոռոյից տառապում է կանանց 7.8%-ը։ Հիվանդության ախտանշաններից են քոր, այրոց և ցավոտ ուռուցքը անուսի շուրջը, տհաճ զգացողությունները աղիների շարժման ժամանակ և արյունահոսությունը դրանից հետո։ Նաև անուսի շոշափման ժամանակ հնարավոր է զգալ դուրս ցցված հանգույց։

Այդպիսի վիճակում անալ սեքսը կարող է լինել ոչ միայն ցավոտ, այլև վտանգավոր։ Ներթափանցումը և շփումները կարող են հանգեցնել հանգույցների բորբոքման կամ պատռման՝ հետագա արյունահոսությամբ։