Ձվարանի դերմոիդ կիստա
11102
Հիվանդության պատճառները, հիմնական ախտանիշները, կանխարգելումը և բուժումը:
Ձվարանի դերմոիդ կիստան բարորակ նորգոյացություն է: Այն կազմված է հաստ պատիճից և ունի ձվարանին ոչ հատուկ հյուսվածք: Պատիճը կարող է լցված լինել տարբեր զանգվածներով, օրինակ՝ վերնամաշկ, ճարպային հյուվածք, մազեր, ատամներ, ոսկրային կամ նյարդային հյուսվածքներ։
Դերմոիդ կիստան կարող է ի հայտ գալ դեռահաս աղջիկների,ինչպես նաև կանոնավոր դաշտանային ցիկլ ունեցող և դաշտանադադարի փուլում գտնվող կանանց մոտ: Կիստաները ավելի հաճախ առաջանում են աջ ձվարանում, այնուհետև աստիճանաբար սկսում են մեծանալ:
Պատճառները
Դերմոիդ կիստայի առաջացման պատճառները դեռևս մինչև վերջ ուսումնասիրված չեն: Կան վարկածներ, որ այն ի ծնե է, հորմոնալ ֆոնի խանգարման հետևանքով, որի պատճառը կարող է հանդիսանալ սեռահասունացումը, դաշտանադադարը կամ որովայնի վնասվածքը:
Ախտանիշները
Հիվանդության առաջին նախանշանները ի հայտ են գալիս, երբ նորագոյացությունը հասնում է մեծ չափերի: Հենց այդ պատճառով էլ հիվանդության տարբեր փուլերում այն ախտորոշվում է հանկարծակիորեն՝ գինեկոլոգիական զննման կամ ուլտրաձայնային հետազոտության ժամանակ:
Երբ նորագոյացությունը հասնում է մոտ 15 սմ տրամաչափի պացիենտի մոտ առաջանում է.
- Ծանրություն և ցավ որովայնի ստորին հատվածում
- Հաճախամիզություն
- Որովայնի փքվածություն
- Աղիների արտազատման ֆունկցիայի խանգարում
Հիվանդությունը չի կարող առաջացնել հորմոնալ կամ դաշտանային ֆունկցիայի խանգարում:
Հնարավոր բարդություններից են կիստայի բորբոքումը կամ ոլորվելը, այս դեպքերում հիվանդի մոտ առաջանում են սուր պելվիոպերիտոնիտի և փոքր կոնքի բորբոքման ախտանիշներ: Դիտվում է բարձր ջերմություն և հազվադեպ հանդիպող շարունակական ցավ, որը ճառագայթում է դեպի ստորին վերջույթներ կամ ուղիղ աղիք:
Ախտորոշումը
Հիվանդությունը հայտնաբերում և ախտորոշում է գինեկոլոգը կամ սոնոգրաֆիստը: Հիմնականում այն հայտնաբերվոմ է գինեկոլոգիական զննման ժամանակ:
Գինեկոլոգիական զննումից հետո պացիենտին ուղարկում են լրացուցիչ հետազոտությունների.
- Ուլտրաձայնային հետազոտություն
- Ըստ ցուցման մագնիսառեզոնանսային տոմոգրաֆիա
Առաջնահերթ կատարվում է տրանսաբդոմինալ կամ ներհեշտոցային ուլտրաձայնային հետազոտություն (տրանսվագինալ սոնոգրաֆիա), որը հնարավորություն է տալիս պարզելու նորագոյացության չափը, հաստությունը, տեսակը, խտությունը և այլն:
Եթե հիվանդությունը ունի ծանր ընթացք, ապա կատարվում է պունկցիա, ինչպես նաև որոշվում է նորագոյացության օնկոարմինների քանակը: Դիֆերենցիալ ախտորոշումը կատարվում է ձվարանների այլ տեսակի կիստաների հետ:
Բուժումը
Դերմոիդ կիստան անհնար է բուժել դեղամիջոցներով: Բուժման հիմնական և արմատական եղանակը վիրահատականն է: Վիրահատության եղանակը կախված է պացիենտի տարիքից, կիստայի չափից և այլն:
Երիտասարդ կանանց և աղջիկներին խորհուրդ է տրվում կատարելու ցիստեկտոմիա:
Դաշտանադադարի փուլում գտնվող կանանց խորհուրդ է տրվում կատարելու օվարիէկտոմիա:
Կիստան հեռացվում է լապարոտոմիայի (որովայնի առաջնային պատի կտրվածքի միջոցով) կամ լապարոսկոպիկ (ստորին որովայնի վրա երեք անցքի միջոցով) մուտքի միջոցով:
Լինում են դեպքեր, երբ հիվանդությունը ի հայտ է գալիս հղիության ընթացքում: Այս դեպքում, եթե կիստան փոքր չափերի է և չի բորբոքվում կամ առաջացնում այլ օրգանների դիսֆունկցիա՝այն չեն բուժում: Որպես կանոն, վիրահատությունն իրականացվում է ծննդաբերությունից հետո:
Եթե կիստան բորբոքվում կամ ոլորվում է, ապա կատարվում է անհապաղ վիրահատություն
Կանխարգելումը
Քանի որ դերմոիդ կիստայի ախտանիշները շատ ուշ են ի հայտ գալիս, այդ իսկ պատճառով կանխարգելիչ միջոցներ մշակված չեն: Անհրաժեշտ է տարին առնվազն 1 անգամ այցելել գինեկոլոգիական խորհրդատվության:
