Հաճախ տարատեսակ հիվանդությունների դեպքում բժիշկները նշանակում են միջմկանային ներարկումներ՝ բացատրելով, որ դրանք առավել արդյունավետ են և հուսալի: Դա իսկապես այդպես է, սակայն ներարկումներն էլ ունեն իրենց բացասական կողմերը, օրինակ՝ բարդացումները՝ ներարկման տեղում կոշտուկի առաջացումը: Այս հոդվածում կխոսենք կոշտուկների առաջացման պատճառների և դրանցից ազատվելու միջոցների մասին:

Ինչու՞ է ներարկումից հետո կոշտուկ առաջանում

Ցանկացած տհաճ երևույթ, այդ թվում և կոշտուկը, ունի իր առաջացման պատճառը: Սխալ ներարկում կատարելու դեպքում կարող է զարգանալ բորբոքային գործընթաց, որը հանգեցնում է տվյալ հատվածի կոպտացման, կարմրության, ցավի, այտուցի առաջացման: Այժմ թվարկենք կոշտուկներ առաջացնող հիմնական, առավել տարածված գործոնները:

1. Դեղորայքի արագ ներարկում: Այս դեպքում դեղանյութը պարզապես չի հասցնում հավասարապես տարածվել մկանային հյուսվածքում, մնում է կուտակված մի հատվածում, որտեղ խտանում է և որում ժամանակի ընթացքում կարող է վարակ անցնել:

2. Ասեղի ոչ բավարար երկարություն: Տան պայմաններում կատարվող ներարկումների ժամանակ, որոնք արվում են ինքնուրույն կամ հարազատների կողմից, շատ դեպքերում սխալմամբ կիրառում են ինսուլինային ներարկիչներ՝ կարծելով, որ ավելի լավ է առավելագույնս բարակ ասեղ ընտրել: Ոչ բավարար երկարության ասեղը չի հասնում մկանին, և դեղանյութը ներարկվում է ենթամաշկային ճարպաշերտում: Նույն բանը տեղի կունենա, եթե երկար ասեղով ներարկիչը ճիշտ չափով չմտնի և կրկին չհասնի մկանին:

3. Լարված մկաններ: Բոլորս էլ դեռ մանկությունից հիշում ենք բուժքույրերի այն արտահայտությունը, որ կրկնում էին ներարկելուց առաջ՝ թուլացրու մկանները: Դեղանյութը չի կարող արագ ներծծվել, եթե մկանը լարված է և կարող է ձևավորվել ինֆիլտրատ կամ կոշտուկ: Լարված, կոպիտ մկանի մեջ ներարկում կատարելը նաև բականին լուրջ վտանգ է ներկայացնում այն առումով, որ ասեղը կարող է կոտրվել, և այդ կտորը հանելու համար կպահանջվի վիրահատական միջամտություն: Այդ պատճառով պետք չէ համաձայնել կանգնած դիրքում ներարկում կատարելուն, իսկ առհասարակ դրա ընթացքում անհրաժեշտ է թուլանալ:

4. Որոշ դեղորայքներ ունեն յուղային բաղադրություն: Դրանք պարտադիր անհրաժեշտ է դանդաղորեն ներարկել և ցանկալի է ներարկումից առաջ այն տաքացնել մինչև մարմնի ջերմաստիճանի հասնելը:

5. Հազվադեպ հանդիպում են ալերգիկ ռեակցիաներ դեղորայքի հանդեպ: Ալերգիկ ինֆիլտրատն իր առանձնահատկություններն ունի՝ արագ է առաջանում, ներարկման տեղում դիտվում է այտուց և կարմրություն, երբեմն էլ քոր: Նման դեպքերում պետք է տեղեկացնել ձեր բժշկին, որպեսզի նա անցկացնի անհրաժեշտ միջոցառումներ:

Ինչպե՞ս բուժել կոշտուկը

Եթե ունեք այնպիսի ախտանշաններ, ինչպես ջերմաստիճանի տեղային հատվածի բարձրացում, ակնհայտ այտուց, կարմրություն և ցավ, ապա ոչ մի դեպքում չի թույլատրվում ինքնաբուժությամբ զբաղվել: Նման դեպքում պետք է դիմել վիրաբույժի, քանի որ թարախակույտի առաջացման վտանգ կա: Որպեսզի նման բարդացում տեղի չունենա, կոշտուկն անհրաժեշտ է բուժել դրա առաջացման հենց սկզբում: Ծանոթանանք, թե ինչպես է իրականացվում բուժումը:

1. Զգուշորեն մերսեք ներարկված հատվածը, որպեսզի բարելավեք արյան շրջանառությունը և արագացնեք ինֆիլտրատի ներծծումը:

2. Ամենապարզ և բոլորին հայտնի միջոցը մաշկի վրա յոդի ցանց անելն է: Յոդի լուծույթում թրջված բամբակի օգնությամբ ցանց նկարեք հետույքի վրա: Դա անհրաժեշտ է կրկնել օրական 2-3 անգամ:

3. Հակաբորբոքային քսուքի կիրառում և այլն:

Ժամանակին սկսված բուժումը կօգնի ազատվել ներարկումներից հետո առաջացած կոշտուկներից և խուսափել հետագա բարդացումներից: Հիշեցնենք, որ բարդություններից խուսափելու համար ավելի լավ է վստահել որակավորված մասնագետների և բուժման հարցում նախընտրել ժամանակով ապացուցված միջոցներ: