Ո՞րն է վիսցերալ ճարպը

Որպես կանոն, գեր մարդիկ ունեն ավելցուկային ներքին ճարպ: Բայց քանի որ այն գտնվում է ներսում՝ որովայնի մկանների տակ, համեմատաբար փոքր որովայնը չի երաշխավորում դրա բացակայությունը: Ընդհանուր առմամբ, ցանկացած ճարպի ավելցուկային քանակը `ենթամաշկային կամ ներքին մարմինը, խաթարում է հորմոնալ պրոֆիլը, առաջացնում է օրգանիզմի բորբոքում և մեծացնում լուրջ հիվանդությունների վտանգը: Այնուամենայնիվ, վիսցերալ ճարպը համարվում է  վտանգավոր: 

Ինչու է ներքին  ճարպը վտանգավոր 

Ճարպը միայն լրացուցիչ էներգիա ստանալու համար չէ: Ճարպային բջիջները ՝ ճարպաբջիջները, արձակում են հորմոններ, աճի գործոններ և հակաբորբոքային ցիտոկիններ, որոնք ազդում են հարևան բջիջների, հյուսվածքների և օրգանների վրա և փոխում են նյութափոխանակությունը: Ճարպային հյուսվածքում, ինչպես մարմնի այլ բջիջներում, գոյություն ունեն մակրոֆագ-բջիջների մի քանի տեսակներ. որոնք ոչնչացնում են բակտերիաները և վնասված հյուսվածքները։ M2 ֆենոտիպի մակրոֆագները պաշտպանում են բորբոքումից, մինչդեռ M1 ֆենոտիպի բջիջները, ընդհակառակը, ավելացնում են այն: Երբ ներքին  ճարպի քանակը մեծանում է, հավասարակշռությունը տեղափոխվում է դեպի M1 մակրոֆագեր: Դրանք սկսում են արտադրել բորբոքային ցիտոկիններ ինտերլեյկիններ 6, ուռուցքի նեկրոզի գործոն ալֆա (TNF-α) և ռեզիստին հորմոն, որոնք հանգեցնում են օրգանիզմում քրոնիկ բորբոքման, որն էլ իր հերթին հանգեցնում է սրտանոթային հիվանդությունների և խանգարումների, ներառյալ ինսուլինի զգայունության կորուստը և 2-րդ կարգի շաքարախտը։ Բացի այդ, ռեզիստինի մեծ քանակությունը կապված է այնպիսի հիվանդությունների հետ, ինչպիսիք են՝ օստեոպորոզը, ասթման, Քրոնի հիվանդությունը, երիկամների քրոնիկ հիվանդությունը, աուտոիմուն հիվանդությունները  և քաղցկեղը: Որոշ ուսումնասիրություններ նաև ցույց են տալիս, որ ներքին  ճարպը ազատում է բորբոքային մարկետներ և ճարպաթթուներ, որոնք լյարդ են մտնում պորտալարի միջոցով: Ժամանակի ընթացքում դա կարող է հանգեցնել լյարդի ճարպի կուտակման, ինսուլինի զգայունության նվազման և շաքարախտի: Ինչպե՞ս պարզել՝ ունեք արդյոք ներքին  ավելցուկային ճարպ 

Ներքին  ճարպի առկայությունը ճշգրիտ որոշելու համար հարկավոր է կատարել ճարպի հաշվարկված տոմոգրաֆիա (ՄՏ) կամ մագնիսական ռեզոնանսային տոմոգրաֆիա (ՄՌՏ): Այնուամենայնիվ, այս թեստերը թանկ են, բայց կա ավելի մատչելի միջոց պատկերացնելու համար, թե որքան ճարպ է կուտակվել որովայնի տարածքում չափելով գոտկատեղի շրջագիծը: Չնայած մեթոդի պարզությանը, այն լայնորեն կիրառվում է հիվանդանոցներում և տալիս է բավականին ճշգրիտ արդյունքներ. նախ բաժանեք տարածքը ստորին կողի և դուրս ցցված կոնքի ոսկորի (ցողունի գագաթ) միջև, այստեղ կչափեք իրանը։ Հաճախ այս գիծը անցնում է պորտի մակարդակով, բայց ոչ միշտ: Դրանից հետո, ձեր գոտկատեղին փաթաթեք դերձակի հաշվիչը: Համոզվեք, որ ժապավենը մարմնի վրա հարթ է ամբողջ ընթացքում: Չափելիս հանգիստ կանգնեք, ներս մի քաշեք ձեր ստամոքսը: Եթե ձեր գոտկատեղը կանանց դեպքում գերազանցում է 88-92 սմ-ը և տղամարդկանց`102 սմ-ը, ապա, ամենայն հավանականությամբ, առկա է ներքին  ավելցուկային ճարպ: Լավ նորությունն այն է, որ ստիպված չեք լինի չափազանց շատ նիհարել` առողջության ռիսկերը նվազեցնելու համար: Նույնիսկ փոքր քանակությամբ նիհարելն ու իրանի տարածքի քաշի նվազումը էապես բարելավում են ինսուլինի զգայունությունը, արյան ճնշումը և վատ խոլեստերինի մակարդակը:  

Ինչպե՞ս սնվել ներքին ճարպը նվազեցնելու համար։

Խիստ դիետաների փոխարեն կարող եք դարձնել ձեր սննդակարգը ավելի առողջ և աստիճանաբար ազատվել ներքին ճարպից: Կերեք ավելի շատ սպիտակուցներ: Սպիտակուցը մեծացնում է հագեցածության զգացողությունը ՝ կլանելով ավելորդ կիլոկալորիա կլանման համար և օգնում է պահպանել մկանների զանգվածը: Եվ որքան շատ մկաններ ունեք, այնքան ավելի շատ էներգիա է ծախսվում դրանց պահպանման համար, նույնիսկ հանգստի ժամանակ: Մարդիկ, ովքեր ուտում են 1-1,5 գրամ սպիտակուցներ մեկ կգ մարմնի քաշի համար, սովորաբար ունեն ավելի քիչ ճարպ և բարակ իրան, քան նրանք, ովքեր բավարար քանակությամբ սպիտակուցներ չեն օգտագործում: Դիետային ավելացրեք հավ, ձու, կաթնաշոռ և հունական յոգուրտ, կարմիր ձուկ, լոբի, և այլ հատիկաընդեղեններ։Դրանք բոլորը սննդային սպիտակուցի առողջ աղբյուրներ են, որոնք նույնպես հարուստ են միկրոէլեմենտներով և վիտամիններով: Կերեք լուծվող մանրաթելեր: Բջջանյութը դիետիկ մանրաթել է, որը օրգանիզմը չի կարող կլանել: Դրանք կարող են լինել անլուծելի և լուծելի. առաջինները դուրս են գալիս օրգանիզմից անփոփոխ, երկրորդները վերածվում են գելանման նյութի խոշոր աղիքի մեջ և խմորվում են բակտերիաների կողմից: Լուծվող մանրաթելը դանդաղեցնում է ածխաջրերի կլանումը և խուսափում արյան մեջ շաքարի կտրուկ բարձրացումից՝ ուտելուց հետո: Բացի այդ, դա ազդում է գրելին, պոլիպեպտիդ և գլյուկագոն պեպտիդ հորմոնների արտանետման վրա, որոնք նվազեցնում են ախորժակը և ավելի երկար եք զգում հագեցվածություն, ինչը օգնում է նվազեցնել գոտկատեղի ճարպը առանց կալորիականության խիստ սահմանափակման: Չորս ամսվա ընթացքում օրական լրացուցիչ 14 գրամ մանրաթել ուտելը նպաստում է մոտ 2 կգ կորստի, և յուրաքանչյուր 10 գրամը 3,7% -ով նվազեցնում է ներքին ճարպի կուտակումը: Դիետային ավելացրեք հացահատիկներ, լոբազգիներ, տանձ, խնձոր, ծիրան և նեկտար, նուշ , կտավատի և արևածաղկի սերմեր, քաղցր կարտոֆիլ, բրոկկոլի և բրյուսելական կաղամբ: Խուսափեք քաղցր ըմպելիքներից և կրճատեք շաքարը: Շաքարային ըմպելիքները ուղղակիորեն կապված են ներքին ճարպի առաջացման հետ: Այստեղ առանցքային դեր ունի ֆրուկտոզան ՝ պարզ ածխաջուրը, որը պարունակվում է շաքարավազի մեջ: Հետազոտությունները ցույց են տվել, որ 10 շաբաթվա ընթացքում շաքարային ֆրուկտոզային ըմպելիքներ օգտագործելը հանգեցնում է ներքին ճարպի զգալի աճի: Գլյուկոզայով ջրի նույն քանակությամբ ածխաջրերը ճարպ են կուտակում ամբողջ մարմնում,այլ ոչ միայն փորի հատվածում։ Հակառակ հարաբերությունն էլ է նկատվում. ընդամենը ինը օրվա դիետան `շաքարի փոխարեն օսլայի օգտագործմամբ, երեխաների մոտ ներքին ճարպի քանակը նվազեցնում է 10% -ով։