Ալերգիա կատուներից. ի՞նչ անել փափուկ ընկերոջից չբաժանվելու համար 

Ալերգիան կատուներից ալերգիկ ռեակցիայի չափազանց տարածված տեսակ է։ Ենթադրվում է, որ յուրաքանչյուր հինգերորդ մարդ տառապում է դրանով: Մարդիկ մոտ երկու անգամ ավելի շատ են ալերգիկ ռեակցիաներ ունենում   կատուներից, քան շներից, և շատերը նյարդայնանում են ալերգիայի պատճառով, հատկապես, եթե այն անսպասելիորեն է հայտնվում, օրինակ՝ փոքր երեխայի մոտ: 

Կատվի մազից ալերգիան իրականում ոչ միայն մազի, այլ նաև այլ գրգռիչների արձագանք է. թեփ, թուք, նույնիսկ մեզի բաղադրիչներ: Հիմնական ալերգենը Fel d 1 սպիտակուցն է, որն արտադրվում է կենդանու թքի մեջ և ճարպագեղձերում (իսկ ընդհանուր առմամբ կան ավելի քան 20  ալերգեններ): Չկան կատուներ, որոնք որևէ մեկի մոտ ալերգիա չեն առաջացնում. ոչ մի ցեղատեսակ, նույնիսկ մազազուրկ սֆինքսները, ամբողջովին հիպոալերգիկ չեն, քանի որ համապատասխան սպիտակուցներն արտադրվում են բոլոր կատուների մոտ: Ավելին, այդ ալերգենները շատ դիմացկուն են և կարող են երկար ժամանակ ակտիվ մնալ նույնիսկ կենդանուն սենյակից հեռացնելուց հետո։ Դրանք մնում են հագուստի, կահույքի և այլ մակերեսների վրա: Երբեմն ալերգիաներով տառապողները, իրենց վիճակի վատթարացմամբ, կարող են պարզել, որ տնային տնտեսությունում ինչ-որ մեկը շփվել է կատուների հետ: Արձագանքը կարող է հետաձգվել, օրինակ՝ երեկույթի ժամանակ շոյում էիք կատվին, ամեն ինչ կարգին էր, իսկ տուն գնալիս հանկարծակի քթից հոսում է, ու աչքերի քոր եք զգում։ 

Ինչպե՞ս է արտահայտվում կատուների հանդեպ ալերգիան 

Կատուների հանդեպ ալերգիայի նշանները չեն տարբերվում  ալերգիկ այլ ռեակցիաների հետևանքներից. 

•փռշտոց 

•հոսք քթից 

•կարմրած և (կամ) ջրալի աչքեր 

•ռնգային խցանում 

•կարմրություն և քոր քթում կամ բերանում 

•հազ 

•դեմքի շրջանում ճնշում և ցավի զգացում 

•հաճախակի արթնանալը` նորմալ շնչելու անկարողության պատճառով 

•մաշկի քորի առաջացում 

•էկզեմա 

•եղնջացան 

Ծանր դեպքերում ալերգիան կարող է վերածվել ասթմայի․ կատուների նկատմամբ ալերգիկ արձագանքը կարող է լինել հետևյալ կերպ. 

•կրծքավանդակի ցավ կամ ճնշում 

•ծանր շնչառություն 

•շնչելու ժամանակ լսվող աղմուկ 

Ալերգիա կատուներից, ինչ անել... 

Նախևառաջ, դուք պետք է որոշեք՝ արդյոք  (կամ երեխան) իսկապե՞ս ալերգիա ունեք․ եթե այո, ապա արդյո՞ք դա հենց կատվից է, և եթե պատասխանը դրական է, ապա կատվի կոնկրետ ինչի՞ց է առաջանում ալերգիան։ 

Դա անելու համար հարկավոր է դիմել ալերգոլոգին և ստուգվել կատուներից ունեցած ալերգիայի առկայության համար: Բուժումը կօգնի ձեզ, և  ստիպված չեք լինի բաժանվել ձեր սիրելի կատվից։ 

Ինչպե՞ս ազատվել կատուներից ունեցած ալերգիայից 

 Նախևառաջ անհրաժեշտ է ընդունել հակահիստամիններ, կարող են անհրաժեշտ լինել հատուկ քթի ցողիչներ, որոնք կթուլացնեն ալերգիկ ռեակցիան: Ասթմատիկներին կարող է նշանակվել ինգալացիա: Եթե ցանկանում եք պահել ձեր ընտանի կենդանուն, կարող եք փորձել նվազեցնել ալերգիայի ինտենսիվությունը՝ նվազագույնի հասցնելով ալերգենների հետ շփումը: Պարզ ասած, եթե օդում և մակերեսների վրա սպիտակուցներ չկան, որոնց արձագանքում է ձեր օրգանիզմը, ապա ոչ մի ալերգիկ ռեակցիա չի լինի: Ահա թե ինչ է անհրաժեշտ անել դրա համար.  

•հեռացնել  փոշի հավաքող բոլոր իրերը, որոնց վրա կարող են հավաքվել կատվի մազերն ու թեփը. գորգը փոխարինել լամինատով, բարձերի և բազկաթոռների թավշյա ծածկոցները՝ հարթ մակերես ունեցողներով, 

•պարբերաբար իրականացնել ամբողջ բնակարանի թաց մաքրում և ոչ միայն թաց. օրինակ` ռոբոտ փոշեկուլը գերազանց աշխատանք է կատարում բուրդ հավաքելու գործում, 

•ավելի հաճախ օդափոխել տարածքը, 

•պարբերաբար լողացնել կատվին, երբեմն կտրել  մազերը, բայց դա շատ սթրեսային է կենդանու համար, այնպես որ օգտագործեք այս մեթոդը միայն ծայրահեղ դեպքերում, 

•թույլ չտալ կատվին մտնել ալերգիկ մարդու ննջասենյակ, 

•լվանալ ձեռքերը կատվին շոյելուց հետո, իսկ լվանալուց առաջ դեմքը չշոշափել, 

• իրերը պահել պահարանում, որպեսզի կատուն հնարավորինս քիչ շփվի դրանց հետ, 

•ընտանիքի անդամներից մեկին, ով ալերգիկ չէ, խնդրել մաքրել աղբի տուփը և կերակրել ընտանի կենդանուն։ 

Շատ դեպքերում ալերգիաները կարող են վերահսկվել, և ալերգիայով տառապողը կարող է ապրել նույնիսկ մի քանի կենդանիների հետ: