Արգանդի հավելումների ոլորումը գինեկոլոգիական բարդ խնդիր է, որը բնորոշվում է ձվարանի և արգանդափողի արյան մատակարարման խանգարմամբ, զարգացող իշեմիայով և հյուսվածքների նեկրոզով։

Բարդությունները

Հնարավոր է, որ մի շարք օրգանների անբավարարությամբ ուղեկցվող պերիտոնիտ զարգանա, իսկ ժամանակին չստացած բուժօգնության դեպքում հնարավոր է, որ ցավային շոկ և տոքսիկ վիճակ առաջանա։

Ախտանշանները

Հավելումների ոլորումն արտահայտվում է հետևյալ նշաններով՝

• որովայնի ստորին հատվածի սուր ցավ, 
• սրտխառնոց, փսխում, 
• գլխապտույտ, թուլություն, ուշագնացություն և այլն։ 

Խնդիրը երբեմն ընթանում է ենթասուր ձևով՝ քիչ արտահայտված ախտանշաններով։ Շատ բան է կախված օրգանիզմի անհատական առանձնահատկություններից։

Ախտորոշումը

Ախտորոշումը կատարվում է անամնեզի հավաքման, հեշտոցային զննման, ՈւՁՀ-ի և գունավոր դոպլերոգրաֆիայի արդյունքների հիման վրա։ Նշանակվում են նաև լաբորատոր մի շարք հետազոտություններ՝ արյան և մեզի ընդհանուր հետազոտություն, արյան խմբի և ռեզուսի որոշում, կոագուլոգրամա, վարակների հայտնաբերման հետազոտություններ։

Բուժումը

Բուժումն իրականացվում է լապարոսկոպիայի միջոցով։ Նպատակը կոնկրետ օրգանի ոլորման և դրա պատճառի վերացումն է։ Որքան արագ է բուժառուն հոսպիտալացվում և վիրահատվում, այնքան մեծ է լինում արգանդի հավելումների պահպանման հնարավորությունը։

Նեկրոտիկ պրոցեսների դեպքում բուժման միակ միջոցը ձվարանների և արգանդափողի հեռացումն է դառնում։ Այդ պատճառով էլ կարևոր է հնարավորինս շուտ բժշկի դիմելը։