Ծորենի (բարբարիս)․ օգտակար հատկություններն ու հակացուցումները

Ծորենին (բարբարիս) զարմանալի բույս է։ Այն օգտագործում են որպես զարդարանք այգիներում, որպես համեմունք՝ խոհանոցում, սակայն դրա ամենամեծ արժեքը բուժիչ հատկություններն են։ Այն դեղաբույս է համարվում, ընդ որում՝ օգտագործվում են բույսի բոլոր մասերը՝ արմատները, տերևները, կեղևը, ճյուղերը, պտուղները։
Կախված ծորենու տեսակից՝ նրանում պարունակվող սննդանյութերը տարբեր են։ Այն պարունակում է վիտամին C, պրովիտամին A, կարոտին, կիտրոնաթթու, գինեթթու ու խնձորաթթու, դաբաղանյութեր և ներկանյութեր, ածխաջրեր, պեկտինային նյութեր և այլն։
Օգտակար հատկությունները
Ծորենու պտուղների թուրմը ուժ է հաղորդում, լավացնում է ինքնազգացողությունը և բարձրացնում աշխատունակությունը։
Այդ նույն թուրմը նաև կանխարգելիչ միջոց է ավիտամինոզի դեմ։
Ծորենու պտուղներն օգտագործվում են օնկոլոգիական հիվանդությունների կանխարգելման և բուժման համար։
Օրգանիզմից հեռացնում է ճառագայթումը։
Մատղաշ ճյուղերի թուրմը օգնում է կոտրվածքների ժամանակ։
Տերևների թուրմը միզամուղ միջոց է, օգնում է երիկամների ու միզապարկի հիվանդությունների ժամանակ։
Տերևների թուրմը օգտակար է նաև լյարդի ու լեղապարկի աշխտանքի կարգավորման համար։
Օգտակար է նաև ստամոքսաղիքային տրակտի հիվանդությունների դեպքում, օգնում է ազատվել ստամոքսաղիքային տրակտի լորձաթաղանթի բորբոքումից, կարգավորում է թթվայնությունը։
Արմատների թուրմը կարգավորում է ենթաստամոքսային գեղձի աշխատանքը, օգնում ազատվել իգական սեռական համակարգի մի շարք հիվանդություններից։
Արմատների կեղևի թուրմը կարգավորում է սրտի աշխատանքը, հանգստացնում սրտխփոցը, ամրացնում անոթները։
Հակացուցումները
Ծորենու գերդոզավորումը կարող է սրտխառնոց, փսխում, ախորժակի անկում և ալերգիկ ռեակցիաներ առաջացնել։ Չի կարելի օգտագործել ստամոքսի սուր հիվանդությունների, արյան բարձր մակարդելիության, թրոմբոզի և թրոմբոֆլեբիտի դեպքում։ Օգտագործելուց առաջ հարկավոր է խորհրդակցել բժշկի հետ։