Կարդացեք՝  Արգանդի վարիկոզ․ պատճառներն ու ախտորոշումը

Արգանդի վարիկոզի տեսակները

Արգանդի երակների վարիկոզը տարաբնույթ է լինում։ Կարող են ախտահարվել ինչպես հենց արգանդի, այնպես էլ պարանոցի, վուլվայի կամ էլ ցայլային հատվածի երակները։

Արգանդի երակների հիվանդությունները ըստ ծագման լինում են՝

• առաջնային (բնածին պատճառներով), 
• երկրորդային (գինեկոլոգիական հիվանդությունների կամ կամ ֆիզիոլոգիական (հղիություն)պատճառով)։ 

Միոմետրիումի անոթների լայնացումը կամ արգանդի անոթների վարիկոզը հնարավոր է որոշել հետևյալ տարբերակիչ ախտանշաններով՝

• ցավ, որը հատուկ է նաև իգական սեռական օրգանների այլ հիվանդություններին, 
• առատ արտադրություն, 
• դաշտանային արյան առատություն, 
• արյունային, քսվող արտադրություն դաշտանի ցիկլի կեսերին։ 

Հղիության ընթացքում արգանդի վարիկոզի գլխավոր պատճառներն են՝

• ծանրաբեռնվածություն, 
• անհատական նախատրամադրվածություն։ Նշված տեսակի վարիկոզը կեսարյան հատման ցուցում է։ 

Բուժումը

Վարիկոզի բուժման հարցում հարկավոր է դիմել մի շարք մասնագետների խորհրդատվության՝ ֆլեբոլոգի և գինեկոլոգի։ 

Հիվանդության վաղ փուլերում բուժման պահպանողական մեթոդիկաներ են ընտրվում՝

• ծանրաբեռնվածության բաշխում, աշխատանքի ու աշխատանքային պայմանների ճիշտ կազմակերպում, 
• հրաժարում վնասակար սովորություններից, 
• հրաժարում օրալ հակաբեղմնավորիչներից, 
• կոնտրաստային լոգանք, 
• կոմպրեսիոն սպիտակեղենի օգտագործում, 
• բժշկի կողմից նշանակված դեղորայքի ընդունում։ 

Եթե վարիկոզն անտեսվել է և ժամանակին չի բուժվել, ապա բուժումն ավելի ռադիկալ է լինում։ Հաճախ պահանջվում է վիրաբուժական միջամտություն, որն անխուսափելի է։

Վիրահատական բուժումը ենթադրում է հետևյալ մեթոդներից մեկի ընտրություն՝

• արգանդի ամբողջական հեռացում, 
• այլընտրանքային միջոցներ՝ 
• բուժում լազերի օգնությամբ, 
• ախտահարված երակի կապում՝ էմբոլիզացիա, 
• սկլերոզացում, 
• ցայլքի ֆլեբէկտոմիա և այլն։