Աղջկա դաստիարակության հարցում ծնողների խնդիրներից մեկն էլ անձնական հիգիենայի կանոններին ծանոթացնելն է: Մաքրասիրությունը բնածին հատկանիշ չէ, այն պետք է սերմանել դեռևս փոքր տարիքից:

Հիգիենայի մասին խոսակցությունը խելամիտ կլինի սկսել երեխային լողացնելու ընթացքում: Եթե այդ ընթացքում մայրը լռում է և ձգտում անտեսել երեխայի հարցերը կամ խուսափում վերջիններից, ապա հիգիենայի պահպանման դաստիարակչական նշանակությունը կորչում է:

Հիգիենայի կանոնները շատ պարզ են․

• Պետք է ունենալ սեփական սպունգը, ցանկալի է նաև օճառը:
• Պետք է պահել առնվազն երեք նշանակության սրբիչ՝ դեմքի, սեռական օրգանների հատվածի և ոտքերի:
• Պետք է յուրաքանչյուր անգամ զուգարան գնալուց հետո, այսինքն՝ յուրաքանչյուր միզարձակումից և դեֆեկացիայից հետո, լվանալ սեռական օրգանների հատվածը՝ ջրի շիթը ձեռքով առջևից հետ ուղղելով:
• Պետք է նախքան վաննայում լոգանք ընդունելը ոտքերը լվանալ այլ տաշտակում:
• Պետք է պարբերաբար՝ ըստ անհրաժեշտության, առանց օճառի լվանալ շեքի և ազդրերի հատվածի մաշկային ծալքերը:
• Պետք է կրել բնական (բամբակյա) գործվածքից կարված ներքնազգեստ (հատկապես շեքի մաշկին անմիջականորեն կպչող հատվածում):

Մինչև 5 տարին լրանալն այս կանոնները պահպանում է մայրը, իսկ հետո հարկավոր է սովորեցնել երեխային՝ պարբերաբար վերահսկելով, որ նա ճիշտ կատարի ամեն բան:

Երեխայի արտաքին սեռական օրգաններն անհրաժեշտ է լվանալ օրվա մեջ առնվազն երկու անգամ՝ առավոտյան և երեկոյան: Նախընտրելի չէ ամեն օր օճառ օգտագործել, անգամ եթե այն ամենաորակյալներից է, բավարար է լվանալ միայն ջրով՝ օճառն օգտագործելով շաբաթական մեկ անգամ: Հարկավոր է լվանալ միայն շեքի հատվածը, իսկ սեռական ճեղքը՝ հեշտոցային հատվածը, պետք չէ լվանալ օճառով կամ տրորել:

Անհրաժեշտության դեպքում, եթե ցանավորում է նկատվում, անհրաժեշտ է լոգանքից հետո տվյալ հատվածը մշակել կամ մանկական ցանափոշիով, կրախմալից պատրաստված փոշիով, բուսական յուղով, մանկական քսուքով և այլն:

Ներքնաշորը պետք է փոխել ամեն օր, անհրաժեշտության դեպքում՝ օրվա մեջ մի քանի անգամ: Այն պետք է լինի բամբակից, վուշից կամ էլ ցելյուլոզայի մանրաթելային գործվածքից: Չպետք է լինի կոպիտ կարերով:

Պետք է հաշվի առնել ևս մեկ առանձնահատկություն: Խաղալիս փոքրիկ աղջիկները հաճախ նստում են գետնին՝ լայն բաց արած ոտքերով, այդ դեպքում հատակի, գորգի կամ խաղահրապարակի աղտոտ մասնիկները կարող են ներթափանցել ոչ միայն սեռական օրգանների հատվածի, այլև հեշտոցի մեջ: Այդ պատճառով էլ տաբատը պետք է մի փոքր լայն լինի։ Երեխան չպետք է որևէ անհանգստություն զգա խաղալիս, քայլելիս կամ նստելիս:

Սպիտակեղենը պետք է լվանալ հատուկ մանկական օճառով կամ հատուկ մաքրող միջոցով: Չի կարելի սպիտակեցնող նյութ օգտագործել: Լվանալուց հետո հարկավոր է արդուկել մի քանի անգամ:

Եթե 2-3 տարեկանում երեխան ցանկանում է ինքնուրույն գնալ զուգարան, կարելի է թույլ տալ աստիճանաբար՝ հետևելով, որ նա ճիշտ նստի: Եթե հետույքը կախ է ընկնում զուգարանակոնքի մեջ, ապա միզելիս հնարավոր է, որ մեզը հոսի հեշտոցի մեջ, ինչը միգուցե բորբոքման պատճառ դառնա: Մի հանգամանք ևս՝ եթե չմաքրվեն մեզի մնացորդները, ապա մեզի աղերի բյուրեղները կգրգռեն լորձաթաղանթը և կհանգեցնեն փոքր սեռական շուրթերի սերտաճման: