Միկոպլազմոզը հիվանդություն է, որն առաջացնում են միկոպլազմաները: Միկրոօրգանիզմների տվյալ տեսակը համարվում է պայմանական-ախտաբանական (պաթոգեն): Այսինքն` միկոպլազմաները կարող են առկա լինել լիովին առողջ մարդկանց օրգանիզմում և ոչ մի կերպ չդրսևորվել, բայց, այնուամենայնիվ, մի շարք հիվանդությունների՝ այդ թվում միզասեռական միկոպլազմոզի պատճառ դառնալ:

Միկոպլազմաները, ինչպես և մյուս սեռավարակները, փոխանցվում են կոնտակտային ճանապարհով, մեկ զուգընկերոջից մյուսին չպաշտպանված սեռական հարաբերության ժամանակ: Վարակված մոր օրգանիզմից միկոպլազմաները հղիության կամ ծննդաբերության ընթացքում կարող են նաև հայտնվել փոքրիկի օրգանիզմում:

Կարդացեք՝  Ուրեապլազմա և միկոպլազմա

Ինչպե՞ս է արտահայտվում հիվանդությունը

Սովորաբար միկոպլազմոզի ժամանակ արտահայտված ախտանշաններ չեն դիտվում: Հաճախ այս հիվանդությունն ընթանում է գրեթե աննկատ, սակայն որոշ դեպքերում այն ակտիվանում է, և ախտանշաններն արտահայտվում են:

Կանանց դեպքում արտահայտվում է որովայնի ստորին հատվածի ձգող բնույթի ցավեր, հեշտոցային արտադրություն, տհաճ զգացողություններ, միզարձակման ժամանակ քոր և նույնիսկ այրոց: Բարդանում է նաև սեռական կյանքը, միկոպլազմոզով տառապող կինը, սեռական հարաբերության ժամանակ անհարմարություն և նույնիսկ ցավ է զգում:

Հղի կանանց համար միկոպլազմոզը լուրջ վտանգ է ներկայացնում, քանի որ նպաստում է ինքնաբեր վիժումներին, պտղաջրերի վաղ արտահոսքին և վաղաժամ ծննդաբերությանը: Բացի այդ միկոպլազմաներն առաջացնում են ծննդկանի ջերմաստիճանի բարձրացում, ինչպես նաև նորածինների պնևմոնիա և նույնիսկ այնպիսի լուրջ հիվանդություն, ինպիսին մենինգիտն է:

Ինչ վերաբերում է տղամարդկանց, սովորաբար նրանք գանգատվում են առավոտյան ժամերին միզուկի լորձանման արտադրությունից: Ինչպես նաև որովայնի ստորին հատվածի ցավերից և միզարձակման ժամանակ այրող զգացողությունից: Երբեմն միկոպլազմաները հասնում են մինչև շագանակագեղձ և առաջացնում բորբոքային գործընթացներ՝ զարգանում է պրոստատիտ: Որոշ դեպքերում կարող է նաև բորբոքվել ամորձին: Այն մեծանում է չափերով, այտուցվում և կարմրում: Տղամարդը զգում է ցավ շեքի, աճուկի և առնանդամի հատվածներում:

Վերոնշյալ բոլոր ախտանշանները հատուկ են ոչ միայն միկոպլազմոզին, այլև միզասեռական որոշ հիվանդություններին: Հենց այդ պատճառով տվյալ հիվանդության ախտորոշումը կարող է առաջացնել մի շարք բարդություններ:

Պատճառը բացահայտելու համար կատարվում է սննդային միջավայրի ցանքս: Հետազոտության այս մեթոդը շատ հստակ է, բայց օրգանիզմում միկոպլազմայի առկայությունը բացահայտելուց զատ անհրաժեշտ է որոշել դրա տեսակը: Դրա համար կիրառվում են լաբորատոր ախտորոշման այնպիսի մեթոդներ, ինչպիսիք են իմունաֆերմենտային կամ պոլիմերազային շղթայական ռեակցիայի մեթոդը:

Ինչպե՞ս բուժել միկոպլազմոզը

Ավելորդ է խոսել այն մասին, որ բուժումը պետք է նշանակի բժիշկ-մասնագետը. չէ՞ որ սեռական ցանկացած օրգանի բորբոքումը հղի է վտանգավոր հետևանքներով, ընդհուպ մինչև անպտղություն: Այդ իսկ պատճառով ցանկացած նման վարակի բուժումը պետք է իրականացվի ժամանակին և լինի ադեկվատ:

Միկոպլազմոզի բուժման դեղամիջոցների հիմնական խումբ են համարվում հակաբիոտիկները: Բժիշկը կօգնի ձեզ ճիշտ ընտրել դեղերը: Միկոպլազմաները կայուն են որոշակի հակաբիոտիկների հանդեպ, հենց այդ պատճառով նման միջոցներն ընտրվում են անհատական կերպով և ինքնաբուժումն այստեղ անթույլատրելի է: Բարեհաջող ելքի կարևոր պայման է երկու զուգընկերների միաժամանակյա բուժումը: Հակառակ դեպքում մեծ է վարակի կրկնության հավանականությունը:

Թերապիայի ավարտից հետո հիվանդը պետք է անցնի կրկնակի հետազոտություն, որպեսզի բժիշկը համոզված լինի ամբողջական վերականգնման հարցում: