Ամնիոտոմիա (պտղապարկի հատում)

Երբեմն ապագա մայրերը, իրենց ընկեր-ընկերուհիներից լսելով ամնիոտոմիայի մասին, հարցնում են բժշկին դրա նպատակահարմարության և անվտանգության մասին: Պտղապարկը խիստ կարևոր դերակատարում ունի ծննդաբերության ժամանակ: Ամեն ճիգի դեպքում բարձրացած ներորովայնային ճնշումը փոխանցվում է պտղաձվին (պտղաթաղանթներ, պտղաջրեր և պտուղ): Պտղաջրերը ներարգանդային ճմշման տակ տեղաշարժվում են ներքև` դեպի արգանդի ելքը, ինչի հետևանքով պտղապարկը սեպի նման խրվում է արգանդի վզիկի խողովակի մեջ` նպաստելով արգանդի վզիկի բացվելուն:

Բնականոն պայմաններում արգանդի վզիկի լրիվ կամ թերի բացման ժամանակ պտղապարկը պատռվում է, և առաջային պտղաջրերի արտահոսքի հետ պտղի առաջադիր մասը` գլուխը, առանց դիմադրության իջնում է փոքր կոնքի խոռոչ: Երբեմն պտղաթաղանթների չափազանց կարծրության դեպքում պտղապարկը ինքնուրույն չի պատռվում` չնայած արգանդի վզիկի լրիվ բացմանը: Այդ դեպքում բժիշկը հատուկ գործիքի օգնությամբ կատարում է ամնիոտոմիա` պտղապարկի հատում:

Ամնիոտոմիայի համար ցուցումները, հակացուցումները և կատարման պայմանները բավականաչափ խիստ են: Ծննդաբերության դեղորայքային դրդումը, պտղապարկի հատման հետ զուգորդված, կատարվում է այն դեպքում, երբ հղիության ժամկետի ձգձգումը վտանգավոր է մոր կամ պտղի համար: Նման ծննդաբերությունը կոչվում է ինդուկցված: Եվ այսպես, ամնիոտոմիա կատարվում է ուշացած գեստոզի` հղիության մի բարդության դեպքում, երբ մոր բոլոր օրգան-համակարգերի գործառույթը խանգարվում է, իսկ պտուղը տուժում է: Գեստոզը հաճախ դրսևորվում է զարկերակային գերճնշմամբ, այտուցներով, սպիտամիզությամբ: Հաճախ ամնիոտոմիան իրագործվում է ընկերքային քրոնիկական անբավարարության դեպքում, երբ պտուղը չի հագենում թթվածնով և սննդանյութերով, իսկ դեղանյութերը ցանկալի արդյունք չեն տալիս:

Պտղապարկի հատումը ծննդաբերության սկզբում կատարվում է նաև պտղաջրերի առատության, մոր քրոնիկական հիվանդությունների դեպքում, որոնք ուղեկցվում են զարկերակային գերճնշմամբ, ինչպես նաև մի շարք այլ դեպքերում: Ծննդաբերության դրդման արդյունավետությունն ապահովող կարևորագույն նախապայմաններից մեկը կնոջ ծննդաբերական ուղիների՝ ծննդաբերությանն առավելագույն նախապատրաստված վիճակի մասին վկայող նշանների առկայությունն է: Հղիության ընթացքում արգանդի վզիկը որոշակի փոփոխությունների է ենթարկվում, ծննդաբերությունից առաջ այն փափկում է, կարճանում, փոքր-ինչ բացվում:

Բարդությունները

Պտղի փոքր մասերի և պորտալարի արտանկում, անոթների վնասում վերջինի և թաղանթների միջև կպումների դեպքում:

Ինչպե՞ս է իրականացվում ամնիոտոմիան

Միջամտության համար կինը պառկում է գինեկոլոգիական բազկաթոռին կամ ծննդաբերական մահճակալին, ինչպես սովորական գինեկոլոգիական զննման ժամանակ: Արտաքին սեռական օրգանները մշակելուց հետո բժիշկը հականեխված ձեռնոցով մտցնում է ցուցամատն ու միջնամատն արգանդի վզիկի մեջ: Միաժամանակ պետք է գնահատել մանկաբարձական վիճակը (ծննդաբերական ուղիների պատրաստվածության աստիճանը, պտղի գլխիկի ճիշտ ներդրումը, համոզվել կնոջ կոնքի տձևությունների բացակայության մեջ), որոշել պտղապարկի ստորին բևեռը և խիստ խնամքով մատի ուղղությամբ անցկացնելով հատուկ գործիքը՝ պատռել այն: Այնուհետև մատների հսկողությամբ բժիշկն զգուշորեն դուրս է թողնում պտղաջրերը` պտղի գլուխը պահելով, որպեսզի խուսափի պորտալարի կամ պտղի վերջույթների արտանկումից: Համոզվելով, որ պտղի գլուխը լավ սեղմված է փոքր կոնքը մուտքում, միջամտությունը դադարեցվում է: Բժիշկը կրկին գնահատում է պտղի սրտխփոցը, հսկում պտղի վիճակը և ծննդկանի ծննդաբերության գործընթացը: Ամնիոտոմիայի իրագործման ընթացքում կինը սովորաբար ցավ չի զգում, քանի որ պտղապարկը նյարդային վերջույթներ չունի. հնարավոր է փոքր-ինչ անհարմարություն, ինչպես սովորական մանկաբարձական զննման ժամանակ:

Պտղաջրեր

Պտղաջրերի բնույթով կարելի է գաղափար կազմել պտղի վիճակի, թթվածնային քաղցի (հիպօքսիա) մասին: Բնականոն վիճակում պտղաջրերը թափանցիկ են, կարող են լինել դեղնավուն երանգով` առանց տհաճ հոտի: Եթե դրանք պղտոր են, կանաչ կամ գորշավուն, տհաճ հոտ ունեն, ապա դա կարող է պտղի ներարգանդային հիպօքսիայի նշան լինել:

Կարդացեք՝  Պտղաջուր․ ի՞նչ է, ինչպե՞ս է առաջանում, ինչի՞ն է ծառայում

Պտղապարկը հատելու պայմանները

Ամնիոտոմիայի իրականացման անհրաժեշտ պայմաններն են հասուն արգանդավզիկը և հակացուցումների բացակայությունը: Հարկ է հիշել, որ ծննդաբերության ընթացքը ճիշտ կարող է գնահատել միայն բժիշկը: