Տնային կենդանիներ և երեխաներ

Որքան երջանկություն են պարգևում տնային կենդանիները երեխաներին՝ գիտենք բոլորս: Իսկ ինչ խնդիրներ կարող են առաջացնել նրանք, կա՞ն վտանգներ երեխաների համար: Նախ և առաջ պետք է հիշել, որ կենդանիները հանդիսանում են տարատեսակ հիվանդությունների կրողներ, իսկ դա վտանգավոր է հատկապես փոքր երեխաների համար

Առաջին մեծ վտանգը վարակիչ հիվանդություններն են, ամենահայտնին՝ հելմինթոզը, որի դեպքում մարդու օրգանիզմ են ներթափանցում տարատեսակ հելմինտներ՝ ճիճուներ: Տարածված են հատկապես կլոր որդերը՝ ասկարիդ, սրատուտ: Վարակումը տեղի է ունենում ֆեկալ-օրալային ճանապարհով, հիգիենիկ նորմերի խախտման հետևանքով: Հիվանդ կենդանիների կղազատման ժամանակ ճիճվի թրթուրները հայտնվում են շրջակա միջավայր, որտեղ երկար ժամանակ պահպանում են իրենց կենսունակությունը:

Փոքր երեխայի վարակումն արտահայտվում է անհանգստությամբ, ախորժակի նվազմամբ, պարբերական փսխումներով, որովայնի ցավով, հետույքի շրջանում քորի առաջացմամբ, քաշի ավելացման կանգով: Հնարավոր է դիտվի մարմնի ջերմաստիճանի բարձրացում, կամ ցանավորում: Հելմինթոզից խուսափելու համար անհրաժեշտ է այն բուժել և վերացնել հիվանդ կենդանիների մոտ, հատկապես եթե նրանք դրսում են զբոսնում: Շատ կարևոր է հետևել հիգիենային. տուն վերադառնալիս, կենդանիների հետ շփումից հետո պարտադիր լվանալ ձեռքերը, չթողնել կենդանիներին շատ մոտ գտնվել փոքր երեխաներին: Կարդացեք՝ Ճիճվակրությունը հղիության ընթացքում: Հիվանդ կենդանիներից փոխանցվող վարակիչ այլ հիվանդություններ են տոկսոպլազմոզը, միկրոսպորիան, կատաղությունը, քլամիդիոզը և այլն:

Բացի վարակիչ հիվանդություններից, որոշ դեպքերում կենդանիները ալերգիայի առաջացման պատճառ են դառնում: Ալերգիան տարատեսակ նյութերի հանդեպ օրգանիզմի գերզգայունության վիճակն է: Այդ նյութերը կոչվում են ալերգեն, որոնք, հայտնվելով մարդու օրգանիզմում, առաջացնում են մի շարք իմունապաթոլոգիական ռեակցիաներ, ինչը հանգեցնում է մաշկի և շնչառական համակարգի ու ստամոքսաաղիքային տրակտի լորձաթաղանթի վնասումների:

Ալերգիայի նշաններն են մաշկի ցանավորում, աչքերի կարմրածություն, արցունքահոսություն, քթահոսություն, հազ և շնչառության դժվարացում: Եթե ընտանիքի անդամներից մեկի մոտ առկա է ալերգիկ հիվանդություն, այդ պարագայում երեխայի մոտ ալերգիայի զարգացման վտանգն ավելի մեծ է:

Եթե պատրաստվում եք տանը կենդանի պահել հղիության պլանավորման ընթացքում, կամ երբ տանը նորածին երեխա կա, ավելի լավ կլինի հետաձգել դա: Իսկ եթե կենդանիները վաղուց ձեր ընտանիքի մի մասն են, ապա անհրաժեշտ կլինի նրանց նախապատրաստել ընտանիքի համալրմանը:

• Կենդանին պետք է գտնվի անանսնաբուժի հսկողության ներքո, ով կկատարի բոլոր անհրաժեշտ պատվաստումները և հելմինթոզի կանխարգելման միջոցառումները: 
• Անձնական հիգիենայի խստիվ պահպանում: 
• Կենդանու հետ շփումից հետո պարտադիր լվանալ ձեռքերը: 
• Թույլ չտալ կենդանու և երեխայի անմիջական շփումը: Կենդանուն մոտ չթողնել նաև երեխայի անձնական իրերին և խաղալիքներին: 
• Պահպանել տան ընդհանուր մաքրությունը: Հաճախակի կատարել «խոնավ մաքրում», սենյակների օդափոխում: 

Տանը կենդանի պահելը յուրաքանչյուրի անձնական որոշումն է, սակայն պատասխանատու որոշում կայացնելուց պետք է հաշվի առնել հարցի դրական և բացասական բոլոր կողմերը: