Դիսպարեունիա՝ սեռական ցավոտ ակտ

Դիսպարեունիան սեռական հարաբերության ժամանակ արտաքին սեռական օրգանների շրջանում կամ փոքր կոնքում առաջացող անհարմարավետության կամ ցավի զգացումն է: Ունի առաջացման ինչպես հոգեբանական, այնպես էլ օրգանական հիմքեր: Կարող է հանգեցնել սեռական անբավարարվածության, սեռական ցանկության նվազման, սեռական հարաբերությունից խուսափելուն, զուգընկերոջ հետ հարաբերությունների վատթարացման և նույնիսկ դեպրեսիայի:

«Դիսպարեունիա» ասելով անհրաժեշտ է հասկանալ ցավային կամ տհաճ բոլոր զգացողությունները, որոնք առաջանում են սեռական օրգաններում սեռական ակտից առաջ, հետո կամ դրա ընթացքում: Կախված հիվանդության առաջացման գործոններից՝ տարբերում են դիսպարեունիայի ախտանշանային, հոգեծին և խառը ձևեր:

Ախտանշանային կամ օրգանական դիսպարեունիան առաջանում է որպես միզասեռական համակարգի վարակային, բորբոքային, ատրոֆիկ, վնասվածքային, ուռուցքային կամ ախտաբանական այլ պրոցեսների հետևանք և չի առնչվում սեռական վարքի խանգարումներին:

Հոգեծին դիսպարեունիան սեքսուալ բնույթի խանգարում է և հնարավոր է լինի անգիտակցական, ներքին կոնֆլիկտի, տագնապային խանգարումների, ֆոբիաների արտահայտում:

Խառը դիսպարեունիան դրա առաջնային (այսինքն սեռական հարաբերության հենց սկզբից առաջացած) օրգանական ձևն է, որը համալրվել է հոգեծին գործոնի ազդեցությամբ:

Պատճառները

Մակերեսային դիսպարեունիայի առաջացման օրգանական պատճառները հնարավոր է լինեն հեշտոցի զարգացման արատները կամ վարակային հիվանդություները՝ ինչպես վուլվիտը, կոլպիտը (հեշտոցի լորձաթաղանթի բորբոքում), տարատեսակ ծագման վուլվովագինիտը, բարտոլինիտ և այլն: Ցավերի պատճառ կարող են լինել նաև հետծննդաբերական բարդությունները, իսկ խորը դիսպարեունիայի դեպքում՝ փոքր կոնքի երակների վարիկոզ լայնացումը, էնդոմետրիոզը, արգանդի միոման, կոնքի օրգանների կպումային հիվանդությունները, արգանդի իջեցումը և այլն:

Կարդացեք՝ Կպումները որպես անպտղության պատճառ

Բացի օրգանական պատճառներից, հարաբերության ժամանակ ցավ կարող է առաջանալ նաև պահպանակի սխալ ընտրված չափից կամ դրա հանդեպ ալերգիայից:

Հոգեբանական պատճառները սովորաբար նախկինում ունեցած սեռական փորձի բացասական հիշողություններն են կամ սեռական անբավարարվածությունը, քանի որ ցավով ուղեկցվող սեռական ակտը երկար ժամանակ պահպանվում է հիշողության մեջ:

Ախտորոշումը և բուժումը

Դիսպարեունիայի ախտորոշման համար անհրաժեշտ է գինեկոլոգիական, հոգեբանական և սեքսոլոգիական հետազոտություն: Բժիշկը մանրակրկիտ անամնեզ է կազմում՝ հատուկ ուշադրություն դարձնելով հեշտոցային ախտանշանների առկայությանը (պաթոլոգիական ցավեր, այրոց, քոր), նախկինում ունեցած սեռավարակներին և այլ հիվանդություններին, հակաբեղմնավորիչ մեթոդների ընտրությանը:

Գինոկոլոգիական զննման ընթացքում ուշադիր հետազոտվում է արտաքին սեռական օրգանների շրջանը՝ բորբոքային պրոցեսների, շեքի մաշկի ախտահարումների նշանները հայտնաբերելու նպատակով: Կատարվում է քսուքի հետազոտություն, փոքր կոնքի օրգանների ուլտրաձայնային հետազոտություն:

Հաշվի առնելով էթիոլոգիական գործոնները՝ նշանակվում է դեղորայքային թերապիա (հակաբորբոքային, հանգստացնող միջոցներ), գինեկոլոգիական մերսում, ֆիզիոթերապիա: Անհրաժեշտության դեպքում ընտրվում է համապատասխան բեղմնականխման մեթոդ: Հոգեծին դիսպարեունիայի դեպքում կիրառվում է հոգեթերապիա (անհատական, զույգի): Բուժման նպատակն է փոխել սեռական հարաբերության հանդեպ վերաբերմունքը, վերացնել սեռական ակտից ցավի ակնկալումը:

Կարդացեք՝ Ֆիզիոթերապիան գինեկոլոգիայում

Աղբյուրը