Կապար․ օգտակար և վնասակար հատկությունները

Կապարը կապարազգիների Capparis spinosa տեսակի բույս է, որ հիմնականում տարածված է միջերկրածովյան երկրներում, Ասիայում, Հնդկաստանում, Հյուսիսային Աֆրիկայում, աճում է նաև Հայաստանի քարքարոտ, աղուտային հողերում։

Կարևոր է բերքը ճիշտ ժամանակին հավաքելը, քանի դեռ այն չի ծաղկել։ Կապարը հավաքում են, չորացնում արևի տակ և պահածոյացնում աղով կամ քացախով՝ ձեթի մեջ լցրած։ Դրա շնորհիվ այն թթու, աղի համ է ստանում։ Հաճախ ավելացնում են սոուսներին, պիցցաներին, մսային ուտելիքներին։

Կալորիականությունը

Պահածոյացված վիճակում 100գրամի կալորիականությունը 23 կկալ է։ Թույլատրվում է ուտել բոլորին, անգամ ավելորդ քաշ ունեցող անձանց։

Օգտակար հատկությունները

Սննդում օգտագործվում են փոքր, երիատասարդ պտուղները։ Դրանք պարունակում են կապարիդին ալկալոիդ, շաքար, ռուտին, ասկորբինաթթու, թիոգլիկոզիդներ, միրոզին ֆերմենտ, յոդ և այլ օգտակար նյութեր։

Կապարն օգտագործում են հին ժամանակներից՝ որպես ճնշումն իջեցնող միջոց։

Կապարը, կամ դրա փոշին, կամ թուրմն օգտագործում են թարախակալված, տևական ժամանակ չապաքինվող վերքերի վրա, թուրմն օգնում է հանգստացնել նաև ատամնացավը։

Վնասակար հատկությունները

Չի կարելի չարաշահել կաարը, քանի որ կարող է սրտխառնոց և մետեորիզմ առաջացնել։ Խորհուրդ չի տրվում օգտագործել հիպոտոնիայի, փորկապության և սեռական բարձր գրգռվողականության դեպքում, քանի որ այն կարող է սրել վիճակը։

Կապարը նաև ալերգեն է, պարունակում է մեծ քանակությամբ նատրիում, յդ պատճառներով էլ հակացուցված է հղիության ժամանակ։